ارتباط قومی دارویی

تجهيزات زنبورداري

تاریخچه کاربرد پزشکی بره موم (همچنین به عنوان چسب زنبور عسل شناخته می شود) به زمان یونانیان، رومی ها، ایرانیان و مصریان باستان برمی گردد. عسل و سایر محصولات زنبور عسل، از جمله بره موم، جایگاه مهمی در طب عامیانه لهستان دارند. تحقیقات علمی بر روی بره موم در لهستان از اوایل دهه 1960 در زبرزه آغاز شد و تا کنون ادامه دارد.

هدف بررسی
هدف این بررسی، ارائه یک مرور کلی از اطلاعات تحقیقات لهستانی در مورد بره موم و کاربرد پزشکی آن با تأکید ویژه بر مطالعات مربوط به ترمیم زخم است. در نتیجه، هدف ما نیز روشن کردن پتانسیل درمانی بره موم لهستانی به منظور حمایت از تحقیقات آینده در این زمینه است.

مواد و روش ها
مروری نظام‌مند بر متون علمی بره موم و کاربرد پزشکی آن با استفاده از پایگاه‌های اطلاعاتی (PubMed، Web of Science، Google Scholar) انجام شد. ما توجه ویژه‌ای به مقالاتی داشتیم که تأثیر بره موم را بر بهبود زخم‌های پوستی و همچنین مشارکت لهستانی در تحقیقات بر روی بره موم را توصیف می‌کردند.

نتایج
پروفسور استن شلر اولین دانشمند لهستانی بود که با بره موم و پتانسیل پزشکی آن سروکار داشت. میراث او توسط چندین تیم تحقیقاتی که این موضوع را از جنبه های مختلف مورد مطالعه قرار دادند، ادامه یافت. آنها ترکیب بره موم، خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد میکروبی، ضد آپوپتوز و ضد سرطان و همچنین کاربرد آن در دندانپزشکی و درمان زخم را تجزیه و تحلیل کردند. فیزیولوژی التیام زخم سوختگی پس از تجویز بره موم به طور کامل بر روی مدل خوک مورد مطالعه قرار گرفت، در حالی که تحقیقات روی بیماران اثربخشی بره موم را در درمان زخم وریدی مزمن ساق ثابت کرد.

نتیجه
دانشمندان لهستانی سهم قابل توجهی در تحقیقات بر روی بره موم، خواص بیولوژیکی آن و تأثیر آن بر بهبود زخم داشته اند. پمادهای بره موم می توانند به طور موثری روند بهبودی را تسریع کرده و فیزیولوژی بهبودی را بهبود بخشند، بنابراین می توان آنها را به عنوان یک داروی موضعی امیدوارکننده برای درمان زخم در آزمایشات بالینی و پیش بالینی آینده توصیه کرد. بره موم (چسب زنبور عسل) متعلق به مواد طبیعی است که به طور گسترده در طب سنتی و جایگزین استفاده می شود. همراه با سایر محصولات زنبور عسل مانند عسل، گرده زنبور عسل، نان زنبور عسل، ژل رویال، موم زنبور عسل و زهر زنبور عسل. کلمه "بره موم" از زبان یونانی می آید که در آن "pro" به معنای "در مقابل" و "polis" به معنای "شهر" است، بنابراین کل عبارت را می توان به عنوان "ماده دفاعی کندو" ترجمه کرد (Anjum et al., 2019). . در واقع، این ماده ای موم مانند و صمغی است که توسط زنبورهای عسل به عنوان مصالح ساختمانی و آب بندی و همچنین یک عامل دفاعی پوشش دهنده دیواره های داخلی کندو استفاده می شود. بره موم توسط تعداد کمی از زنبورهای کارگر با مخلوط کردن رزین های گیاهی (که عمدتاً در بعد از ظهر در روزهای آفتابی جمع آوری می شود) با موم تولید می شود (بانکوا و همکاران، 2018). بسته به منطقه جغرافیایی بره موم منابع گیاه شناسی و رنگ های مختلفی دارد. این می تواند سایه های مختلفی از زرد، سبز، قرمز و قهوه ای داشته باشد و عمدتاً از گونه های صنوبر، توس، نارون، توسکا، راش، شاه بلوط اسبی، کلوزیا و مخروطیان مانند کاج سرچشمه می گیرد (Bankova, 2005a; Toreti et al., 2013). . به طور مشابه، ترکیب شیمیایی بره موم نه تنها به دلیل تنوع منابع گیاهی، بلکه بسته به گونه‌های زنبور، نور، ارتفاع و در دسترس بودن غذا نیز بسیار متغیر است. با این حال، ترکیب اصلی کلی اکثر نمونه های بره موم خام مشابه است. تقریباً 50 درصد رزین، 30 درصد موم، 10 درصد اسانس و 5 درصد گرده دارد. 5 درصد باقیمانده از سایر اجزای آلی و ناخالصی ها ساخته شده است (گومز-کاراواکا و همکاران، 2006؛ تورتی و همکاران، 2013).