اثر ضد زخم عسل

موم زنبور

زمینه. زخم پپتیک یک اصطلاح اساسی برای زخم در قسمت تحتانی مری، معده یا ژژنوم است. اصطلاح خاص برای زخم معده، زخم معده است. استفاده گسترده از عسل در سرتاسر جهان به محققان کمک می کند تا مفید بودن عسل را مطالعه کنند. مطالعات زیادی قبلا انجام شده بود و اثربخشی عسل را در درمان زخم معده ثابت کرده بود. مواد و روش ها. یک مرور سیستماتیک از متون برای شناسایی مطالعات مرتبط در مورد عسل مورد استفاده به عنوان درمان جایگزین زخم معده توسط NSAIDها انجام شد. یک جستجوی جامع در Medline، SCOPUS و Ebscohost انجام شد. معیارهای اصلی مورد استفاده، مقالات منتشر شده به زبان انگلیسی و استفاده از زخم معده ناشی از NSAID در مدل موش و مواردی بود که اثربخشی عسل را گزارش می کردند. نتایج. مقالات منتشر شده بین سال‌های 2001 و 2014 مرتبط با مطالعات مربوط به معیارهای ورود شناسایی شدند. جستجوی ادبیات، 30 مقاله بالقوه و نزدیک به هم در این مرور یافت شد، اما تنها 5 مقاله گرفته شد که معیارهای لازم برای برآورده شدن را دارند. نتیجه گیری همه مطالعات در این بررسی، اثربخشی عسل را برای زخم معده بر اساس فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی و محافظ سلولی آن گزارش کردند. اکثر مطالعات انجام شده از انواع مختلف عسل در دوزهای مختلف بر روی موش ها استفاده کردند. مطالعات آینده باید برای شناسایی دوز مناسب برای انسان برای دستیابی به اثرات محافظتی گوارشی مشابه انجام شود.

بیماری زخم پپتیک (PUD) یک بیماری همراه با آسیب ثانویه ناشی از ترشح پپسین و اسید معده است. شایع ترین اندام هایی که تحت تأثیر این ترشح قرار می گیرند معده و دوازدهه پروگزیمال هستند. مری تحتانی، اثنی عشر دیستال و ژژونوم نیز تحت تأثیر قرار می گیرند اما کمتر شایع هستند. تنها در ایالات متحده سالانه حدود 500000 بیمار از PUD رنج می برند. اغلب در بیماران بین 25 تا 64 سال رخ می دهد که 70 درصد موارد را تشکیل می دهد و تنها برای درمان PUD سالانه 10 میلیارد هزینه دارد. از قرن ها پیش، PUD با جراحی کنترل می شد و باعث مرگ و میر بالا می شد. تا دهه 1980، معرفی آنتاگونیست های گیرنده H2 هیستامین (H2RAs) (به عنوان مثال، سایمتیدین و رانیتیدین) منجر به کاهش 85٪ در جراحی به دلیل PUD شد.

به طور خاص، زخم معده به زخم معده اشاره دارد. شایع ترین محل زخم معده انحنای کمتر آن است. با این حال، می تواند در هر جایی از پیلور تا کاردیا رخ دهد. عواملی مانند محیط (سیگار، مصرف الکل و عوامل عفونی)، مسکن ها مانند NSAID ها و دوره های زندگی یا استرس از جمله عواملی هستند که ممکن است باعث ایجاد زخم معده در بیماران شوند. از نظر پاتوفیزیولوژی اصلی، پروستاگلاندین ها (PGs)، تغییرات در سد مخاطی معده و جریان خون، و ترشح دژنراتیو معده از عوامل ایجاد زخم معده هستند.